Wodospad Wilczki to miejsce, które zachwyca turystów od wielu lat. Znajduje się on na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, a dokładniej w specjalnie utworzonym Rezerwacie przyrody Wodospad Wilczki. Ten rezerwat jest jednym z najpiękniejszych obszarów przyrodniczych w Polsce, słynącym ze swojego wyjątkowego krajobrazu, bogatej flory i fauny oraz zróżnicowania geologicznego. Wodospad Wilczki to jeden z wielu atrakcyjnych punktów turystycznych w okolicy, ale to właśnie on cieszy się największą popularnością i przyciąga każdego roku tysiące zwiedzających z całego kraju. W niniejszym artykule postaramy się przedstawić wszystkie najważniejsze informacje na temat Wodospadu Wilczki, jego historii, struktury oraz zaprezentujemy najciekawsze atrakcje turystyczne w jego okolicy.
Wodospad Wilczki to jedną z najpiękniejszych atrakcji turystycznych położonych w Masywie Śnieżnika, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Wodospad znajduje się niespełna 1,5 kilometra na zachód od centrum Międzygórza w województwie dolnośląskim, w gminie Bystrzyca Kłodzka. Położony jest na wysokości 570 m n.p.m. na terenie rezerwatu przyrody o tej samej nazwie "Rezerwat przyrody Wodospad Wilczki" nad potokiem Wilczka. Wodospad leży również w obrębie obszaru Natura 2000 Góry Bialskie i Grupa Śnieżnika.
Rezerwat przyrody Wodospad Wilczki jest bardzo łatwy do znalezienia, ponieważ jako główna naturalna atrakcja w regionie jest wyraźnie oznakowany. Granice tego rezerwatu niemalże przylegają do głównej arteli komunikacyjnej Międzygórza, jaka jest ulica Wojska Polskiego. Przy tej samej ulicy praktycznie bezpośrednio przy wejściu do rezerwatu znajduje się parking przeznaczony dla turystów, którzy przyjeżdżają samochodem, aby podziwiać tutejsze wodogrzmoty. Koszt parkowania to kilkadziesiąt złotych za dzień. Aby dotrzeć z parkingu do wodospadu, wystarczy przejść na drugą stronę jezdni i obejść od lewej strony Dom nad Wodospadem, będącym jedną z lokalnych restauracji. Tuż za nim powita nas portal wejściowy do Rezerwatu Wilczki. Jeśli chcemy zaoszczędzić kilka złotych, to możemy zaparkować pół kilometra dalej na bezpłatnym parkingu.
Miejsce, w którym znajduje się Wodospad Wilczki, leży w charakterystycznym wąwozie, gdzie łączą się zbocza gór Toczek (713 m n.p.m.), Góra Parkowa (655 m n.p.m.) oraz Jawornica (769 m n.p.m.). Aby dostać się do tej atrakcji turystycznej ze Stronia Śląskiego, najlepiej przejechać przez Czarną Górę wojewódzką drogą 392 i we wsi Marianówka odbić w lewo w kierunku Wilkanowa skąd do Międzygórza jest już rzut kamieniem. Podróż zajmie mam około 35 minut, a dystans wyniesie niewiele ponad 25 kilometrów w jedną stronę.
Najstarszy znany opis miejsca, w którym znajduje się Wodospad Wilczki, pochodzi z 1781 roku i został napisany przez H. Reissera. Już od końca XVIII wieku, to miejsce stało się popularnym celem wycieczek organizowanych z pobliskich uzdrowisk, jakimi są Lądek-Zdrój i Długopołe Zdrój. Piękno wodospadu doceniła również w XIX wieku królewna Marianna Orańska, która zadysponowała uporządkowane terenu wokół niego oraz budowę tu małego parku z fontanną. Wybudowano wówczas również schody, poręcze i kładki z dojściami na punkty widokowe. Wstęp na zwiedzanie wodospadu był odpłatny. Jednak ówczesna koncepcja zagospodarowania terenu nie przetrwała do obecnych czasów. Wraz z utworzeniem tu Rezerwatu przyrody Wodospad Wilczki w 1958 roku o powierzchni 2,5 hektara oraz silnym rozwojem turystki zmieniono politykę ochrony tego miejsca. Dziś dzięki inwestycji rzędu 3 mln złotych od roku 2018 spacerowanie w tej okolicy stało się jeszcze bardziej przyjemne. Infrastruktura została zmodernizowana, polepszając tym samym bezpieczeństwo w drodze na wodospad dzięki nowo wytoczonym urokliwym ścieżkom. Modernizacje przeszły tu także nawierzchnie, schody, barierki i zostały zamontowane liczne ławeczki.
Potok Wilczka tworzy wąską dolinę zbudowaną głównie z gnejsów migmatycznych o barwie białej, różowej lub czerwonej. Potok drąży skały i utworzył krótki kanion oraz kaskadę wodospadu, który ma 22 metry wysokości. Klasyfikuje go to na drugim miejscu pod względem wysokości spośród wszystkich wodospadów w polskiej części Sudetów. Pod wodospadem znajduje się kocioł eworsyjny, który powstał w łupku łyszczykowym. Głazy w potoku mają różne pochodzenie, niektóre zostały przetransportowane przez wodę z górnego koryta potoku, a inne są odłamkami skalnymi, które oderwały się w czasie erozji ścian kanionu. Wodospad jest ciekawą atrakcją turystyczną, gdyż położony jest na linii trzeciorzędowego uskoku. Ciekawostką jest fakt, iż wodospad był kiedyś wyższy o 5 metrów, ale został sztucznie spiętrzony przez ingerencję człowieka. Pierwotna wysokość wodospadu została przywrócona wraz z powodzią, jaka miała miejsc w 1997 roku, kiedy to pod oporem wody sztuczna dobudówka nie wytrzymała naporu wody i została zmyta. Zimą przy sprzyjających warunkach wokół kaskady tworzy się efektowny lodospad. W pobliżu tego progu rzecznego znajduje się ciekawa formacja skalna zwana Basztą nad Wodospadem, która to jest masywną skałą gnejsową o bogatej rzeźbie i pokaźnych rozmiarach.
Rezerwat jest bardzo bogaty pod względem florystycznym, mimo swoich niewielkich rozmiarów. Występuje tu wiele gatunków roślin, w tym rzadkich i chronionych. Dzięki obecności wodospadu oraz usytuowaniu w głębokiej dolinie panuje tutaj chłodny i wilgotny klimat, który wpłynął na utworzenie się tutaj wyjątkowego zbiorowiska roślinnego. Najbogatszym siedliskiem jest górska jaworzyna miesięcznicowa, a na stromych stokach kanionu rośnie drzewostan składający się z różnych gatunków drzew, w tym lipy szerokolistnej, jesionu wyniosłego i klonu. Na północnych stokach rezerwatu rosną lasy z przewagą buka pospolitego, jodły i świerka. W runie leśnym dominują gatunki charakterystyczne dla tego siedliska, składają się z licznych gatunków paproci, mchów, wątrobowców i roślin kwiatowych, w tym rzadkiego fiołka dwukwiatowego. W rezerwacie odnotowano również występowanie wielu gatunków mszaków. Z uwagi na trudnodostępny teren nie występują tu duże ssaki. Spotkać tu możemy jedynie ich niewielkich przedstawicieli jak, chociażby mysz polną. Fauna bezkręgowców jak i płazów jest tu już natomiast bogata. Występują tu liczne pajęczaki i muchówki. To właśnie Rezerwatu przyrody Wodospad Wilczki był miejscem pierwszego opisania muchówki z gatunku Acanthocnema nigrimana. Występują tu gatunki owadów ściśle związane z siedliskami wodospadowymi.
Zwiedzanie wodospadu Wilczki, zwanego niegdyś Wodogrzmotami Żeromskiego jest bezpłatne i możliwe przez całą dobę. Spokojne obejście wszystkich ścieżek nie powinno zająć nie więcej aniżeli 45 minut, jednak czas ten może się znacznie wydłużyć, jeśli najdzie nas ochota na kontemplacje natury. Bardzo ciekawą porą na zwiedzanie wodospadu w Międzygórzu jest przełom maja i czerwca, czas rozkwitu jaworzyn. Warto jednak obrać to miejsce na punkt swojej podróży o każdej porze roku. Wiosenna jaskrawa zieleń, jesienna wielobarwność i surowa zimowa aura w połączeniu z szumem wody i pięknymi widokami z tarasów widokowych zlokalizowanych po obu stronach kanionu to doskonałe miejsce dla turystów, spacerowiczów i wszystkich entuzjastów przyrody. Urocze alejki szczególnie pięknie prezentują się w nocy, kiedy to oświetlone w nastrojowy sposób tworzą idealną aurę dla zakochanych par sprzyjającą romantycznym spacerom. Najbardziej popularnymi punktami na terenie Międzygórskiego rezerwatu jest taras widokowy na lewym brzegu potoku Wilczka, skąd rozpościera się piękny widok na wodospad w pełnej krasie oraz most przebiegający bezpośrednio nad wodospadem, pamiętający jeszcze czasy Królowej Marianny Orańskiej. Przed wizytacją Wodospadu Wilczki warto przygotować się odpowiednio. Przede wszystkim należy pamiętać o właściwym ubraniu i obuwiu. Woda, która opada z wodospadu, tworzy mgiełkę i panuje tu wysoka wilgotność powietrza. Ścieżki są utwardzone, jednak niezliczona ilość schodów wymusza włożenie obuwia trekkingowego. Na terenie rezerwatu znajdziemy również tablice dydaktyczne, na których widnieją zapisy dotyczące fauny i flory tu występujące, historii tego miejsca, a także informacjami o innych okolicznych atrakcjach.
W harmonogramie sowiej wyprawy, warto zarezerwować trochę czasu na posiłek w bardzo popularnej restauracji przy wodospadzie. Mowa tu o restauracji mieszczącej się w obiekcie o nazwie Dom nad Wodospadem. Poza smaczną kuchnią i bogatym menu restauracja zachwyca widokiem na Wodospad Wilczki roztrącającym się z części tarasowej. Wnętrza restauracji są przestronne i pięknie urządzone w eleganckim, a zarazem przytulnym stylu. Można tu zrobić sobie krótki przystanek i posilić się przy kominku. Ceny są dosyć wysokie.
Przez teren Rezerwatu przyrody Wodospad Wilczki przebiega czerwony szlak turystyczny tzw. Główny Szlak Sudecki im. M. Orłowicza. Podążając nim na zachód i po pokonaniu około 2 kilometrów, co zajmuje około 1 godziny spokojnej wędrówki, dotrzemy w okolice szczytu Góry Igliczna. Mieści się tam schronisko na Iglicznej, które udostępnia miejsca noclegowe oraz dysponuje bufetem dla turystów, oraz Sanktuarium Maria Śnieżna. Jeśli natomiast obierzemy wschodni kierunek, to po przejściu około 7 kilometrów dotrzemy do schroniska na Śnieżniku. Kierunek ten jest bardzo popularny. Pierwsze kilometry szlaku przecinają Międzygórze, gdzie można podziwiać unikatową drewnianą zabudowę w stylu tyrolskim, a następnie wiodą wzdłuż koryta strumienia Wilczki. Nieopodal rezerwatu przyrody Wodospad Wilczki przebiegają szlaki turystyczne oznaczone kolorem niebieskim, zielonym i żółtym, a także dostępne są dwie ścieżki przyrodnicze, które umożliwiają zwiedzenie praktycznie każdej części Masywu Śnieżnika. Okolice wodospadu Wilczki tworzą swoistego rodzaju węzeł komunikacyjny.
Turyści odwiedzający wodospad Wilczki często decydują się również zwiedzić inne blisko położone atrakcje. Zaliczyć do nich możemy:
Aby zobaczyć je wszystkie, proponujemy zwiedzać je w następującej kolejności. Zaczynamy od Wodospadu Wilczki, a następnie czerwonym szlakiem idziemy do Ogrodu Bajek. Po zapoznaniu się z wszystkimi bajkowymi postaciami ruszamy żółtym szklakiem w kierunku Międzygórza i przecinając całą miejscowość, docieramy do głównego skrzyżowania. Tu obieramy na dalszą wędrówkę szlak zielony prowadzący nas do zapory wodnej. Na tym odcinku przy drodze mijać będziemy po prawej stronie Kościół św. Józefa Oblubieńca. Dystans całej wycieczki wyniesie około 4,5 km, co nie powinno być większym wyzwaniem nawet dla dzieci.
Podążając z biegiem strumienia, napotkamy na swej drodze wzniesioną w XX wieku, a konkretniej w 1908 roku kamienną zaporę stanowiącą suchy zbiornik przeciwpowodziowy. Dosyć imponujące gabaryty, 29 m wysokości i ponad 100 szerokości niewątpliwie wywrą na nas wrażenie, które spotęguje spacer po metalowej kładce znajdującej się na szczycie zapory. Podziwiać możemy z niej okoliczne plenery. Tama w Międzygórzu została wybudowana nie bez przyczyny. W niepozornym potoku Wilczka drzemią bowiem potężne siły natury. W czasie występowania dużych opadów deszczu lub dynamicznych roztopów woda spływająca potokiem potrafi diametralnie zwiększyć swą objętość. Tama w Międzygórzu wielokrotnie ratowała tereny niżej położone, łagodząc skutki okresowych powodzi. Zapora potrafi zatrzymać blisko 1 milion metrów sześciennych wody. Zapora wodna położona jest około 500 metrów w linii prostej od wodospadu. Została ona udostępniona dla turystów i biegnie przez nią zielony szlak turystyczny. Dodatkowo po obu jej stronach, mieszczą się piękne punkty widokowe.
Turyści odwiedzający to miejsce nie szczędzą komentarzy na jego temat. W większości są zachwyceni urodą wodospadu, uważając go za prawdziwy klejnot polskiej przyrody. W ich opinii wodospad Wilczki to miejsce, które każdy powinien odwiedzić przynajmniej raz w życiu. Podkreślają, że piękno tego miejsca robi niesamowite wrażenie, a hałas wody spadającej z wysokości 22 metrów dodaje mu jeszcze dodatkowego uroku. Niektórzy z internautów zachwycają się również malowniczym krajobrazem, który otacza wodospad, a także bliskością szlaków turystycznych i możliwością poznawania okolicy. Znikomy odsetek osób dowierzających Wodospad Wilczki uważa, że miejsce to jest przereklamowane i zatłoczone W ich opinii lepiej unikać tego miejsca w sezonie turystycznym, gdy tłumy ludzi psują atmosferę i utrudniają podziwianie urody okolicy. Większość bywalców uważa jednak go za jeden z najpiękniejszych i najbardziej malowniczych zakątków polskich Sudetów. Tę opinię można poprzeć wyjątkowym odznaczeniem, jakie otrzymał Wodospad Wilczki, a mianowicie Google Mapy przyznały temu miejscu Złota Pineskę w 2022 roku. Wyróżnienie to przyznano najlepiej ocenianym zielonym miejscom w Polsce. Bez względu na to, którą z tych opinii podzielamy, warto odwiedzić to miejsce i przekonać się o jego uroku osobiście.
Zapraszamy do kontaktu
