Jest to najwyższy graniczny szczyt północnej części Gór Złotych i wznosi się na wysokość 900 m n.p.m. Położony jest na terenie gminy Lądek-Zdrój i, jak sama nazwa wskazuje, stoki Borówkowej Góry są bogato porośnięte czarną jagodą borówkową. Góra jest mocno zalesiona świerkowym borem z gdzieniegdzie rozsianymi zagajnikami bukowymi. Na szczycie usytuowana jest stalowa, 26-metrowa wieża widokowa, u podnóży której znajdziemy domek dający turystom schronienie w razie niepogody, sklepik z napojami i przekąskami oraz miejsce na ognisko wraz ze stołami i ławeczkami. Z wierzchołka rozpościerają się znakomite widoki na pejzaże Ziemi Kłodzkiej, Masyw Jesenika, Pogórze Sudeckie, tereny Opolszczyzny z Paczkowem, Nysą i Kamieńcem Ząbkowickim wysuwającym się na pierwszy plan. Na zboczach Borówkowej Góry znajduje się wiele szlaków turystycznych o różnych poziomach trudności, dzięki czemu zarówno początkujący, jak i doświadczeni turyści mogą znaleźć coś dla siebie. Szlaki są dobrze oznakowane i utrzymane, co umożliwia bezpieczne i komfortowe wędrówki. Borówkowa Góra jest jednym z najchętniej odwiedzanych okolicznych wzniesień, a to za sprawą łatwej dostępności szlaków, które szybko doprowadzają wędrowców na swój szczyt. Ta niepozorna góra skrywa w sobie również wiele ciekawych tajemnic, które odkryjemy w poniższym artykule.
Borówkowa Góra położona jest w południowo-zachodniej części Polski, w województwie dolnośląskim, na ziemiach powiatu kłodzkiego. Szczyt ten, o wysokości 900 m n.p.m., jest najwyżej położonym punktem na terenie gminy Lądek-Zdrój i wznosi się ponad Przełęczą Lądecką i przełęczą Różaniec. Borówkowa Góra w Czechach znana jest pod nazwą Borůvková, a jej wierzchołek leży centralnie na granicy Polski i Czech w Górach Złotych, wyznaczając w naturalny sposób granicę państwową. Borówkowa Góra jest bardzo charakterystycznym szczytem leżącym w Sudetach wschodnich. Jest ścisłe otoczony przez inne wzniesienia: od południa Góra Młyńska, Gomółka, Orłówka, a od północy Krowią Górę, Wielką i Skalny Vrch. leży ona na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Na południowym stoku góry wypływa źródło o nazwie Biała Studnia. W pobliżu znajduje się również położenie nieistniejącej dziś wsi Wrzosówka, której pozostałości w formie licznych rumowisk możemy spotkać do dziś. Po czeskiej stronie najbliżej położonymi miejscowościami w stosunku do szczytu Borówkowej Góry są wieś Travna i małe miasteczko Jaworník.
Z uwagi na swoje położenie, gwarantujące piękne panoramy okolicznych gór i przedgórza Sudeckiego, Borówkowa Góra stała się już w XIX wieku atrakcyjnym miejscem obieranym na cel swoich wypraw głównie przez kuracjuszy Lądka-Zdroju. Okres, w którym pobliskie uzdrowisko przeżywało szczyt rozkwitu, zaowocował w 1870 roku budową na szczycie góry pierwszego obiektu umożliwiającego dogodną obserwację okolicznych terenów. Drewniany pomost, przypominający swoją formą małą wieżę - bo o nim tu mowa - został wybudowany z inicjatywy zarządu uzdrowiska, który również był głównym inwestorem tego przedsięwzięcia. Drewniana konstrukcja w niecałe 10 lat uległa całkowitemu zniszczeniu, jednak na jej miejsce szybko wybudowano kolejną wieżę. Inwestycja z 1889 roku, wspierana przez Kłodzkie Towarzystwo Górskie i miasto Lądek-Zdrój, była zgoła odmienna od poprzedniej. Działania były zakrojone na zdecydowanie szerszą skalę i obejmowały skonstruowanie 17-metrowej wieży wraz z wiatą turystyczną. Podobnie jak poprzedniczka, ta wieża również pełniła swoją funkcję przez niewiele ponad dekadę. Entuzjaści turystyki górskiej nie dawali jednak za wygraną i zainicjowali budowę trzeciej już wieży widokowej w tym miejscu. Przy realizacji tego zadania zaangażowano tym razem poza władzami Lądka-Zdroju południowych sąsiadów z czeskiej miejscowości Jawornik. Konstrukcja wznosiła się na wysokość 21 m i kolejny raz wykonana była z drewna. Budowla przetrwała 15 lat, zanim czas i warunki atmosferyczne nie zmusiły włodarzy do jej rozebrania. Czwarta z kolei wieża powstała na szczycie Borówkowej Góry w 1927 roku i była to wieża triangulacyjna. Dwa lata później Czechosłowacy wznieśli w bliskim sąsiedztwie wieży schronisko turystyczne noszące nazwę "Schutzhaus Heidelkoppe". Okres, kiedy Europa pogrążona była w ogniu II Wojny Światowej, przyczynił się do zamknięcia schroniska i jednocześnie dewastacji, podobnie jak i wieży. W związku z sytuacją polityczną po wojnie, teren Borówkowej Góry jako strefa przygraniczna był zamknięty z ograniczonym dostępem, co poskutkowało zalesieniem się szczytu, z którego nie było już możliwości podziwiania okolicy.
W 2004 roku władze Jawornika postanowiły ponownie ożywić turystyczny ruch na Borówkowej Górze, wznosząc na jej szczycie nową wieżę widokową. Zadanie zostało zrealizowane z rozmachem, bowiem po raz pierwszy do wykonania konstrukcji wieży nie użyto drewna, lecz wykorzystano stal. Takie rozwiązanie miało na celu znacznie wydłużyć żywotność wieży, pozwalając na jej bezpieczne użytkowanie przez kilkadziesiąt lat. Aby nie szpecić leśnych pejzaży, stalowa wieża została obita deskami. Wieża wznosi się 26 m nad poziomem terenu, co za tym idzie taras widokowy, do którego dostaniemy się po pokonaniu 150 schodów, znajduje się wysoko ponad koronami drzew, tworząc wspaniały punkt widokowy. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce w 2006 roku i od tego czasu wieża stała się bardzo popularna wśród czeskich i polskich turystów. Na platformie widokowej wieży można poczuć się jak na szczycie świata. Podziwianie piękna otaczającej natury z takiej perspektywy jest niezapomnianym przeżyciem. Ze szczytu wieży można podziwiać całą panoramę Ziemi Kłodzkiej i malownicze Przedgórze Sudeckie, wraz z majaczącym w oddali pasmem Karkonoszy. Na dalszym panie widzimy Góry Opawskie, Czeski Śląsk, Góry Złote w całej okazałości i Masyw Śnieżnika, a także góry Bystrzyckie i Stołowe. Przy dobrej pogodzie można zobaczyć nawet wznoszącą się kilkadziesiąt kilometrów dalej Śnieżkę. Można tu zobaczyć także dość duży teren Śląska aż po Górę św. Anny oraz część Jesioników.
Na szczycie malowniczej Borówkowej Góry, obok wieży widokowej, zaczęły się pojawiać inne atrakcje dla turystów. Otoczenie wieży urozmaicają wygody takie jak zadaszone schronienie z punktem gastronomicznym, wiaty turystyczne, wygodne ławki, stoły oraz tablice informacyjne w dwóch językach, które przybliżają historię tego niezwykłego miejsca. Dostęp do wieży widokowej jest darmowy i możliwy przez cały rok, co daje gościom szansę podziwiania krajobrazów niezależnie od pory roku. U podnóża wieży znajduje się bar, który serwuje smaczne przekąski, w tym typowo czeskie przysmaki i napoje, jak chociażby kofola. Bar jest otwarty od czerwca aż do końca września każdego dnia, a w październiku jest czynny jedynie w weekendy.
W drugiej połowie lat 80. XX wieku, na szczycie Borówkowej Góry, odbywały się konspiracyjne spotkania opozycji Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Ze względu na restrykcyjne ograniczenia w przekraczaniu granic, teren ten był uważany za względnie bezpieczny. Pierwsze spotkanie na Borówkowej miało miejsce 21 sierpnia 1987 r., z udziałem działaczy z Polski i Czechosłowacji, takich jak Zbigniew Bujak, Jacek Kuroń, Jiří Dienstbier i Václav Havel, późniejszy prezydent Czechosłowacji i Czech. Od 1984 r. przez tzw. "zieloną granicę" organizowano akcje wymiany informacji, zakazanej literatury oraz przenoszenie dokumentów i materiałów drukarskich. W czerwcu 1988 r. odbyło się kolejne spotkanie na Borówkowej z udziałem ponad 20 młodych działaczy opozycyjnych z Polski i Czechosłowacji. Następne spotkanie miało miejsce 20 maja 1989 r. Głównym organizatorem tych spotkań po po polskiej stronie był Warcisław Martynowski z Lądka-Zdroju.
Jednak 30 września 1990 r. odbyło się pierwsze legalne spotkanie na szczycie, które zapoczątkowało serię trzech demonstracji ludności polskiej i czeskiej w sprawie otwarcia granic i swobodnego jej przekraczania. Wówczas na Borówkowej zgromadziła się ponad setka osób z Lądka-Zdroju i Javorníka, w tym władze obu miast. Spotkanie stało się zapalnikiem do nawiązania wieloletniej współpracy i partnerstwa między tymi miastami. Sformalizowanie nawiązanej współpracy miało miejsce 30 czerwca 2000 r., kiedy to podpisane zostały umowy o współpracy partnerskiej pomiędzy gminami polskimi i czeskimi, w których wzięli udział przedstawiciele polskich miast: Otmuchów, Paczków, Złoty Stok, Bernartice oraz czeskich: Javorník, Uhelná, Bílá Voda, Vlčice. W 2005 r. na szczycie Borówkowej postawiono tablicę upamiętniającą wydarzenia z lat 80. XX wieku, które miały miejsce na tym terenie. Te konspiracyjne spotkania działaczy Solidarności Polsko-Czechosłowackiej odegrały istotną rolę w procesie kształtowania współpracy między obywatelami i organizacjami opozycyjnymi obu krajów, przyczyniając się do przemian demokratycznych w Europie Środkowej.
Kolejną ciekawostkę znajdziemy na zboczu Borówkowej Góry po stronie polskiej, gdzie znajduje się wyludniona wieś Wrzosówka. Niegdyś tętniąca życiem, dziś niemalże całkowicie opuszczona. Obecnie stoi tu jedynie niewielki leśny kościółek, który przypomina o dawnych siedliskach na tych terenach, oraz jeden ocalały dom. Założona w 1660 roku, osada Wrzosówka wyrosła wokół istniejącej tu wcześniej leśniczówki. W 1736 r., magistrat Lądka-Zdroju nabył wieś, która odtąd pozostawała pod kontrolą kamery lądeckiej. W 1747 r. Wrzosówka liczyła 26 zagrodników, 13 chałupników i jednego kmiecia, co wskazuje na jej umiarkowaną wielkość. W 1840 r. osada otrzymała tytuł wolnego sołectwa, a na jej obszarze znajdowało się 25 budynków, wśród których była kaplica wotywna oraz młyn wodny. W powojennej Polsce władze niechętnie pozwalały na zasiedlanie przygranicznych wsi, co w połączeniu z surowym klimatem spowodowało niemalże całkowite opuszczenie tego miejsca. Część zabudowy została rozebrana do gołych fundamentów w celu pozyskania materiałów budowlanych, a pozostałe pozostawione na pastwę losu popadły w totalną ruinę.
Obecnie we Wrzosówce możemy odwiedzić Kościół pw. św. Karola Boromeusza, zbudowany w 1820 roku, jako jeden z dwóch obiektów, które przetrwały próbę czasu. W 2001 roku, dzięki wysiłkom społeczności lokalnej, został odnowiony. Świątynię konsekrował arcybiskup metropolita wrocławski Henryk Gulbinowicz 13 października 2001 roku. Kościół św. Karola Boromeusza obecnie pełni rolę kościoła pomocniczego w parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Lądku-Zdroju.
Druga budowla, która nie odeszła w zapomnienie, to dom należący do grafika Kazimierza „Kaja” Hałajkiewicza i jego żony. W latach 80. XX wieku, gmina Lądek-Zdrój przydzieliła im zdewastowany budynek w ramach działań prokulturalnych, aby dostosować go do potrzeb pracowni artystycznej. Małżonkowie wyremontowali go własnymi siłami, nazwali "Kajówką" i zorganizowali w nim galerię. Aktualnie można ją zwiedzać od czerwca do września.
Przełęcz Lądecka, położona na wysokości 665 m n.p.m., to miejsce o ciekawej historii i pięknych krajobrazach. Przez wiele wieków stanowiła ważny szlak handlowy między Polską a Czechami, a obecnie jest popularnym miejscem turystycznym. Przełęcz oddziela masyw Borówkowej od grupy Kobylej Kopy i znajduje się na granicy polsko-czeskiej. Z przełęczy wiedzie najkrótszy i najszybszy szlak na Borówkową Górę, co sprawia, że miejsce to jest bardzo popularnym kierunkiem turystycznym.
Już od dawna prowadził tędy trakt handlowy z Lądka-Zdroju do Javornika. W czasie napiętych stosunków prusko-austriackich w XVIII wieku Fryderyk II, król Prus, zbudował tu Graniczną Drogę Królewską, która miała umożliwić szybkie przemieszczanie wojsk w przypadku konfliktu z Austrią. W powojennej Polsce działało tu małe przejście graniczne dla pieszych i rowerzystów o nazwie Lutynia-Travná. Po wprowadzeniu układu z Schengen, przejście graniczne zostało zlikwidowane, a odbywa się tu swobodny ruch graniczny. Obecnie biegnie tu droga asfaltowa, łącząca Lądek-Zdrój z Javorníkiem i umożliwiająca szybsze przemieszczanie się między Nysą a południową częścią Ziemi Kłodzkiej.
Na przełęczy znajduje się spory parking samochodowy, a także zadaszona wiata turystyczna oraz ławeczki. W okresie letnim funkcjonuje tu niewielka wypożyczalnia hulajnóg, którymi można zjechać krętą drogą do ulicy granicznej w Lądku-Zdroju. Funkcjonuje tu również niewielki sklepik z pamiątkami, zimnymi napojami i przekąskami. Miejsce to oferuje także wiele możliwości obserwacji krajobrazów i podziwiania rozległych widoków na Góry Złote bez konieczności mozolnej wspinaczki w wyższe partie gór.
Szlakiem z Przełęczy Lądeckiej na Borówkową Górę.
Najpopularniejszą trasą pomiędzy przełęczą a szczytem Borówkowej Góry jest zielony szlak turystyczny. Dystans, który przyjdzie nam pokonać, to nieco ponad 3 kilometry, z czym powinniśmy sobie poradzić w około godzinę. Suma podejść wynosi jedynie 250 metrów, co nie jest specjalnym wyzwaniem. Trasa rozpoczyna się spacer po polnej drodze na otwartej przestrzeni wśród rozległych łąk i otoczona jest pięknymi widokami. Po około 15 minutach szlak wchodzi w skraj lasu świerkowego i prowadzi nim po delikatnym podejściu wzdłuż granicy aż do celu wędrówki. Na drugim kilometrze zielony szlak łączy się z niebieskim szlakiem, który również prowadzi na szczyt Borówkowej Góry, ale rozpoczyna swój bieg w Czechach, w Travnie. Dwa kilometry dalej od tego miejsca przecinamy przy okazji szczyt Góry Młyńskiej (828 m n.p.m.), który jest jednak tak wypłaszczony, że prawdopodobnie nawet tego nie zauważymy. Po kilkudziesięciu minutach dalszej wędrówki docieramy do celu, a przed nami ukaże się z leśnej gęstwiny zarys wieży widokowej. Trasa jest rekreacyjna, doskonała dla początkujących turystów i rodzin z małymi dziećmi. Pokonanie jej z wózkiem dziecięcym byłoby trudnym wyzwaniem, ponieważ znaczna część ścieżki prowadzi po kamienistym, pełnym korzeni szlaku. Planując wędrówkę z dziećmi tą trasą, lepiej zaopatrzyć się w nosidełko turystyczne.
Szlakiem z Lutyni na Borówkową Górę
Prowadzić nas będzie czerwona ścieżka spacerowa biegnąca z Lutyni przez Wrzosówkę na szczyt Borówkowej Góry. Jest to interesująca alternatywa dla szlaku z Przeczy Lądeckiej. Stawia ona jednak przed nami odrobinę większe wymagania, gdyż pomimo porównywalnego dystansu, jest nieco bardziej stroma, a suma przewyższeń wyniesie tutaj około 380m. Wędrówkę rozpoczynamy na niewielkim parkingu zlokalizowanym przy Kościele pod wezwaniem Św. Jana Nepomucena w centralnej części wsi. Kierując się drogą na północny-zachód przez łąki i pastwiska, dotrzemy do niezwykle malowniczego Skalnego Wąwozu zwanego niegdyś "Piekłem". Gołe, gnejsowe skały wnoszą się tu na wysokość 40 metrów, a długość wąwozu mierzy 200 metrów. Jest to miejsce szczególnie upodobane przez entuzjastów spinaczki skałkowej. Znajduje się tu również niewielki pomnik poświęcony wierności psów myśliwskich. Kierując się dalej wzdłuż Lutnego Potoku leśną drogą, dotrzemy do opisanej wcześniej wyludnionej wsi Wrzosówka. Po zapoznaniu się z nielicznymi pozostałościami dawnej zabudowy, pozostanie nam do szczytu około pół godziny marszu. Na trasie mijać będziemy jeszcze jedną ciekawostkę, jaką jest bijące tu źródło zwane Białą Studnią.
Szlakiem ze Złotego Stoku na Borówkową Górę
Ta trasa jest propozycją skierowaną do zaprawionych entuzjastów górskich wędrówek. Szlak, który wiedzie ze Złotego Stoku na szczyt Borówkowej Góry oznaczony jest zielonym kolorem i jego dystans wyniesie 10 kilometrów, gdzie suma podejść wyniesie 764 metry, a zejść 243 metry. Wędrówkę rozpoczynamy spod Kopali Złota będącą sztandarową atrakcją turystyczną regionu, którą koniecznie należy zwiedzić. Po zapoznaniu się z barwną historią górnictwa na tych terenach możemy jeszcze skorzystać z oferty Parku Linowego Skalisko lub restauracji Złoty Potok, które mijamy na szlaku. Jednak z uwagi na długi dystans jaki nas czeka nie należy zbytnio długo się tu rozgaszczać. Za parkiem linowym podążamy zielonym szlakiem w kierunku granicy państwowej. Następnie sukcesywnie wspinamy się mozolnie, docierając do Przełęczy Jawornickiej, mijając po drodze dwa punkty widokowe. W tym miejscu możemy ewentualnie odbić żółtym szlakiem w kierunku Jawornika Wielkiego, na którym podobnie jak na Borówkowej Górze wznosi się wieża widokowa. Jest ona nieco mniejsza, ale również gwarantuje bardzo pozytywne doznania wizualne, rozpościerając przed nami szerokie panoramy. Wystarczy nadłożyć około 1 kilometra, aby na nią dotrzeć. Wracając do naszego pierwotnego szlaku z Przełęczy Jawornickiej ruszamy w stronę Jawornika Małego, na którym znajdują się ciekawe formacje skalne. Następnie mijamy Przełęcz Różaniec stanowiącą niegdyś ważny węzeł komunikacyjny, przez który biegła droga łącząca Bílá Voda z Lądkiem-Zdrojem i Złotym Stoki. Potem podążając wypłaszczoną granią, dotrzemy do celu naszej wędrówki zdobywając po drodze dwa szczyty, jakimi są Krowia Góra Mała i Krowie Góra Wielka. Trasa jest dosyć wymagająca, zatem nie polecamy jej osobom o słabej kondycji fizycznej i małej wytrzymałości.
Szlakiem z Horni Hostice na Borówkową Górę
Na szczyt Borówkowej Góry wiedzie również kilka ciekawych szlaków od strony naszych południowych sąsiadów. Jednym z nich jest żółty szlak z miejscowości Horní Hoštice, która to jest przedłużeniem Polskiej wsi Gościce. Na końcu miejscowości znajduje się niewielki bezpłatny parking, gdzie możemy zostawić auto i ruszyć szlakiem do celu naszej podróży oddalonego o zaledwie 5 kilometrów. Ruszamy w kierunku przeciwnym do nurtu towarzyszącego nam strumienia Hoštický potok za cel obierając sobie najpierw Vysoky Kamen (691 m n.p.m.) będący bardzo charakterystycznym i wartym zwiedzanie szczytem. Po 30-minutowym spacerze żółtym szlakiem docieramy do skrzyżowania czeskich szlaków turystycznych, gdzie nasz szlak łączy się ze szlakiem czerwonym. Uwaga tu koniecznie trzeba zboczyć z naszego szlaku i podążać za oznaczeniami czerwonej ścieżki przyrodniczo-dydaktycznej, która zaprowadzi nas po kilku minutach na Vysoky Kamen. Znajduje się tu niewielka platforma widokowa pomiędzy naprawdę nieprzeciętnymi formacjami skalnymi. Jest to zarazem świetny punkt widokowy na przedgórze sudeckie z Paczkowem wysuwającym się na pierwszy plan. Wracając na rozdroże, wkraczamy na czerwony szlak prowadzący nas już bezpośrednio na szczyt borówkowej Góry. Po drodze mijamy jeszcze jedno skrzyżowanie szlaków czerwonego i zielonego, które zostawiamy za sobą wspinając się na Borówkową Górę mijając od północy wierzchołek góry Skalni Vrch. Cała taras jest średnio wymagająca i w zasadzie jest jednym długim podejściem liczącym sobie 461 m.
Szlakiem z Javorníka na Borówkową Górę
Drugą propozycją pozwalającą wędrować po Rychlebskich Horach (Górach Złotych) w kierunku Borówkowej Góry jest czerwony szlak łączący ją z centrum Jawornika. Rozpocząć wędrówkę możemy w okolicach zamku Jánský vrch. Jest to obowiązkowy punkt w palnie podróży przewidującym odwiedzenie tego miasteczka. Jánský vrch to XV-wieczna warownia, która odgrywała ważną rolę w historii regionu. Obecnie zamek stanowi siedzibę muzeum regionalnego. Po zwiedzaniu zamku podążamy wzdłuż szlaku, który prowadzi jedną z głównych ulic Miru w kierunku południowozachodnim. Za niewielkim zakładem produkującym urządzenia grzewcze Cranp-Kovo skręcamy ostro w prawo i po pokonaniu kilkuset metrów opuścimy zurbanizowany teren na rzecz gęstego lasu. Szlak poprowadzi nas skromnym podejściem równolegle do zboczy mijanych niewielkich górek gdzie mijając Pěnkavčí vrch, szlak odbija na zachód. Po 3 kilometrach wędrówki leśnym wywozem wzdłuż niewielkiego potoku Hoštický. dotrzemy do szczytu Vysoky Kamen. Z tego miejsca dzieli nas niewielki odcinek trasy prowadzącej na szczyt borówkowej Góry. Całkowity dystans proponowanego szlaku wynosi 11 kilometrów, a suma podejść wyniesie 700 metrów. Wybierając tę trasę warto, przeznaczyć cały dzień na maszerowanie górskimi ścieżkami.
Borówkowa Góra — opinie
Borówkowa Góra przyciąga osoby poszukujące spokojnego wypoczynku na łonie natury. Turyści, którzy odwiedzili to wzniesienie, chwalą piękne widoki i wspaniałą atmosferę tego miejsca. Wielu z nich poleca wspinaczkę na szczyt, która nie jest wymagająca, a co za tym idzie, nawet osoby o słabszej kondycji oraz rodziny z małymi dziećmi mogą się tu wybrać na spacer. Po dotarciu na szczyt można podziwiać malownicze krajobrazy i wspaniały widok na Góry Złote, co jest niezapomnianym doświadczeniem. Osoby odwiedzające to miejsce zwracają uwagę, że można tu zaplanować cały dzień, gdyż w bliskim sąsiedztwie Borówkowej Góry znajdują się inne ciekawe miejsca, takie jak ruiny Zamku Karpień lub zamek w Jaworniku. W ramach odpoczynku po trudach wędrówki leśnymi szlakami wiele osób poleca wybranie się do jednej z czeskich restauracji działających w Jaworniku, gdzie można spróbować tradycyjnych czeskich dań, takich jak knedliczki lub pampuchy z sosem jagodowym. Opinie turystów na temat Borówkowej Góry są bardzo pozytywne.
Zapraszamy do kontaktu
